Agrarisch recht vormt een doorsnede van diverse rechtsgebieden. Burgerlijk recht, bestuursrecht, (economisch)strafrecht enzovoort. Agrarisch recht kenmerkt zich door elementen uit het burgerlijk recht en het publiekrecht. De overheid gebruikt hier burgerlijk recht voor publieke doelen en grijpt in burgerrechtelijke verhoudingen in. Door deze verwevenheid van regels van verschillende oorsprong wordt dit recht voor de praktijkjurist en de ondernemer bijzonder ingewikkeld. Ook de agrarisch ondernemer zal een keuze moeten maken bij welk overheidsloket hij terecht moet. Er is bijna geen ondernemer in Nederland te vinden die met zoveel regelgeving – en de daaruit voortvloeiende administratie – wordt geconfronteerd als de agrarisch ondernemer.

Er bestaat ook bijna geen rechtsgebied waarbij de ondernemer zelf zo op de hoogte is van de regelgeving. Dit is noodzakelijk omdat deze regels zijn bedrijfsvoering beïnvloeden en daarmee zijn inkomen. Vanouds wordt de agrarische sector sterk ondersteund door allerlei organisaties, ook op het gebied van de juridische advisering. Vaak worden de opdrachten aan de notaris – op welk rechtsgebied dan ook – niet door de ondernemer zelf, maar door zijn adviseur gegeven.

Dit alles betekent dat de agrarisch adviseur in het notariaat goed beslagen ten ijs moet komen en in ieder geval in hoofdlijnen kennis moet hebben van het agrarisch recht om te weten waar zich de moeilijkheden bevinden.

Het aantal agrarische ondernemers is gedaald. Toch loont het weer om te ondernemen als gevolg van de stijgende prijzen voor landbouwproducten. Bedrijfsvergroting en automatisering zijn wel randvoorwaarden om te overleven. Berichten in de media over megastallen en varkensflats illustreren deze ontwikkeling.