8.2.1 Wat is woonruimte?

Woonruimte wordt gedefinieerd in art. 7:232. Het gaat om een gebouwde onroerende zaak die als zelfstandige woning is verhuurd, of een gedeelte daarvan. De contractuele bestemming van het gehuurde is van groot belang. Daarbij is de naamgeving van het contract niet beslissend. De Hoge Raad oordeelde in 1993 (HR 24 december 1993, ECLI:NL:HR:1993:ZC1198 in een zaak waar het ging om de huur van een ‘werkatelier/werkstudio’ dat centraal staat ‘hetgeen partijen, mede in aanmerking genomen de inrichting van het gehuurde, omtrent het gebruik daarvan voor ogen heeft gestaan’. Dit betekent dat de regels over huur van woonruimte niet ‘ontdoken’ kunnen worden door de overeenkomst een andere naam te geven.

Ook een woonwagen en een woonwagenstandplaats worden, sinds 1 juli 1994, als woonruimten aangemerkt. Uit de definitie volgt dat ook (onzelfstandige) kamers en etages als woonruimte worden aangemerkt en dat kamerhuurders derhalve ook huurbescherming genieten.

Soorten huurovereenkomsten en modellen

Het gaat in dit hoofdstuk over huur van woonruimte. Daarbij wordt, waar nodig, verwezen naar de model huurovereenkomst van Aedes. Dat model wordt regelmatig geactualiseerd en is te vinden op de website www.aedes.nl. Dit is model 8.2.1A voor de huur van zelfstandige woonruimte voor onbepaalde tijd. Dit model is gemaakt voor woningcorporaties, maar kan ook gebruikt worden door andere partijen. Voor tijdelijke verhuur is een ander model nodig. Woningcorporaties kunnen in mindere mate gebruik maken van versoepeling van de huurbescherming bij tijdelijke verhuur sinds 1 juli 2016.