19.3.1 Bronnen

Bronnen van het in Nederland geldende mededingingsrecht zijn enerzijds het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) – de nieuwe naam van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap (EG) – en daarop berustende Verordeningen, en anderzijds de Mededingingswet (Mw) en Instellingswet ACM (Instellingswet) alsmede regels ter uitvoering van die wet.
In het VWEU zijn de voor de mededinging meest relevante bepalingen te vinden in art. 101, 102, 106 en 107 VWEU (voorheen art. 81, 82, 86 en 87 EG). De bepalingen van de Mw zijn georiënteerd op de mededingingsregels uit Europese bron. Inhoudelijk zijn er nauwelijks verschillen. Het is de bedoeling van de wetgever dat het Nederlandse mededingingsrecht niet strenger en niet soepeler is dan het Europese. Omdat de Mw van recente datum is (1998), zijn de (gepubliceerde) beschikkingen die de Europese Commissie (de Europese mededingingstoezichthouder) in de loop der jaren ten aanzien van (het marktgedrag van) individuele ondernemingen heeft gegeven, alsmede de rechtspraak in mededingingszaken van het Gerecht en van het Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJEU) van grote betekenis voor de toepassing van de Mw. Over de uitleg van begrippen die deze wet heeft ontleend aan het Europese recht, kan de Nederlandse rechter aan het HvJEU een prejudiciële beslissing vragen.
Voor de toepassing van de Mw zijn voorts van belang de beleidsregels die de Nederlandse overheidstoezichthouder (voorheen de Nederlandse Mededingingsautoriteit – NMa – sedert 1 april 2013 de Autoriteit Consument en Markt – ACM) van tijd tot tijd publiceert,