8.1.1 Inleiding

Het onderwerp ‘pensioenverevening bij scheiding’ kent diverse aspecten die in de praktijk van het maken van huwelijkse voorwaarden en overeenkomsten met het oog op de scheiding (‘convenanten’) de aandacht van de praktijkjurist behoeven. De Wet verevening van pensioenrechten bij scheiding (hierna kortweg ‘Wet Vps’ genoemd) is van aanvullend recht en laat echtelieden een aantal keuzes om pensioenverevening naar wens te regelen. De wetgever gaat er vanuit dat partijen hun pensioenverevening regelen op basis van een gedegen advies van het notariaat en/of de advocatuur.

De notaris wordt geregeld met vraagstukken van pensioenverevening geconfronteerd. Voor de (echtscheidings)advocaat behoort pensioenverevening tot de dagelijkse praktijk. Uit het onderzoeksrapport ‘Hoe blijf je achter? Onderzoek naar de financiële situatie na echtscheiding en overlijden’ van Newcom Research & Consultancy, in opdracht van de Stichting Pensioenkijker, van 23 oktober 2009, blijkt dat nog geen 40% van de gescheiden Nederlanders over pensioen is geïnformeerd en maar 20% van hen, het hierna onder 8.2.6.2 bedoelde formulier naar de pensioenuitvoerder stuurt. Geconstateerd wordt, dat het deskundigen, zoals advocaten en notarissen, nogal eens aan kennis ontbreekt. Dit onderdeel beoogt daarom een bron van informatie te zijn. In dit kader worden de praktijkaspecten van het onderwerp besproken, voorafgegaan door enige theorie over het onderwerp.

De in dit kader door de schrijver gebruikte termen (zoals ‘scheiding’ en ‘pensioen’), sluiten aan op de door de Wet Vps gebruikte termen (zie onderdeel 8.2.2 – 2.4). Zo wordt onder het begrip ‘echtgenoot’ mede verstaan: ‘geregistreerd partner’, onder ‘huwelijk’ ook: ‘geregistreerd partnerschap’,