Bij het opzetten van het handboek is ernaar gezocht op welke wijze de behandelende (kandidaat-)notaris het snelst en eenvoudigst achter de benodigde informatie komt bij de meest gangbare familievermogensrechtelijke handelingen. De vraag staat centraal welke stappen bij een ordentelijke afwikkeling van bijvoorbeeld een ontbonden huwelijksgemeenschap successievelijk gezet behoren te worden.

Met nadruk zij opgemerkt dat het handboek niet een leesboek is dat van A tot Z moet worden doorgenomen. Beschouw het als een naslagwerk dat voor veel voorkomende processen en incidenten in de familievermogensrechtelijke praktijk handvatten biedt hoe te handelen en praktische kennis bevat die in de reguliere handboeken niet te vinden zijn. Het is ook geen handboek zoals de bekende juridische series als de Asser- en de Pitlo-reeks. De opzet en de aard van het werk maken het in veel gevallen onwenselijk dat praktische problemen uitgebreid in wetenschappelijke zin worden becommentarieerd. Het handboek beoogt dan ook niet een complete wetenschappelijke behandeling van het rechtsgebied. Er is getracht zo veel mogelijk praktisch relevante kennis over en rondom de reguliere handelingen te bieden. Daarbij komen juridische kwesties uiteraard aan de orde, maar meer in beschrijvende zin.

Dat neemt overigens niet weg dat soms juridische kwesties worden aangeroerd waaromtrent de geleerden van mening verschillen of waarmee in de praktijk verschillend wordt omgegaan. Vaak worden wel standpunten ingenomen waar men uiteraard ook anders over kan denken. Het is dan ook niet geheel uitgesloten dat naar aanleiding van standpunten discussie ontstaat. Men bedenke echter dat het de zienswijze van de desbetreffende auteur is hoe de ‘Best practice’ zou zijn.