6.17 Lastbevoordeling

6.17.1 Testamentaire last

Een testamentaire last is een uiterste wilsbeschikking waarin de erflater aan de gezamenlijke erfgenamen of aan een of meer bepaalde erfgenamen of legatarissen een verplichting oplegt, die niet bestaat in de uitvoering van een legaat (art. 4:130 lid 1). Een last kan daarom nooit tevens een legaat zijn en een legaat kan nooit tevens een last inhouden: een lastbevoordeelde heeft geen vorderingsrecht tegen degene die de last moet uitvoeren, een legataris juist wel.

6.17.2 Positie lastbezwaarde

Doordat de wetgever heeft bepaald dat sprake is van een verkrijging onder een ontbindende voorwaarde (art. 4:131 lid 1), zijn op de rechtsverhouding tussen de met de last bezwaarde erfgenaam of legataris enerzijds en degene die bij vervallenverklaring subsidiair opkomt, de regels van vruchtgebruik van overeenkomstige toepassing (art. 4:138 lid 2).

6.17.3 Uitvoering last

Wie er tot de uitvoering van de last verplicht is, hangt van de uiterste wilsbeschikking af. Een testamentaire last kan worden opgelegd aan de gezamenlijke erfgenamen, aan een of meer erfgenamen, aan legatarissen of aan een executeur. In dit laatste geval rust de last ook op de gezamenlijke erfgenamen, tenzij uit haar aard of uit de uiterste wil iets anders voortvloeit (art. 4:130 leden 1 en 2).

6.17.4 Aard der verplichting

Het zal doorgaans om immateriële verplichtingen gaan, bijvoorbeeld de verplichting om op Allerheiligen een mis te laten lezen of de verplichting om dieren te verzorgen. Maar het kan ook gaan om de verplichting om geld of goederen te geven.