In hoofdstuk 2 wordt de standaardafwikkeling van een boedel onder nieuw erfrecht beschreven. Hoofdstuk 2 verschaft de volgende relevante informatie:
– Het eerste contact (onderdeel 2.1.1);
– De eerste informatie (onderdeel 2.1.2);
– Het eerste gesprek (onderdeel 2.1.3);
– De recherche (onderdeel 2.1.4);
– Het benaderen van de erfgenamen (onderdeel 2.1.6);
– Het vervaardigen van een verklaring van erfrecht (onderdeel 2.1.8).

In dit onderdeel (6.10) komt de situatie aan de orde dat er erfgenamen zijn met een wettelijke vertegenwoordiger. In de standaardafwikkeling wordt de wettelijke vertegenwoordiging op verschillende plaatsen reeds summier beschreven. In dit onderdeel volgt een integrale beschrijving.

De wetgever maakt gebruik van twee verschillende termen:
– de wettelijke vertegenwoordiger;
– personen die niet het vrije beheer over hun vermogen hebben.

Als er sprake is van personen die het vrije beheer missen, dan zijn er wettelijke vertegenwoordigers. Zijn er personen die het vrije beheer missen, dan impliceert dit niet altijd dat deze personen bij alle handelingen vertegenwoordigd moeten worden. In sommige gevallen geldt dit uitsluitend ten aanzien van één of meer goederen. De persoon zelf is dan, ten aanzien van handelingen die niet de desbetreffende goederen aangaan, handelingsbekwaam. Dit kan per situatie verschillen, zodat altijd door de behandelaar de specifieke bepalingen, waarom iemand niet het vrije beheer over zijn vermogen heeft en hoe ver de bevoegdheden van de wettelijke vertegenwoordiger strekken, moeten worden bekeken. De behandelaar zal de wettelijke vertegenwoordiger moeten informeren over en begeleiden bij diens taken.